Firar
anlamayın beni sakın keserin,sapına döndüğü yerdeyim çolak eliyle,mandolin çalıyor huzur bilmeyin,olsun yeşil düş tarlasında,fısıltının peşine takılıyorum parmak uçlarıma yabancı topraklarda yürüyorum yanmış insan külü koklarken geçmiş tacını çalıyorum, kral melonkolinin büyük denizlerde yüzüyor öfkemin köpeği kudurdukça,sığ vakitlerde boğuyorum kabzasına sığmayan kılıçla bölünüyor uykum tan da,dara giden mahkumun taburesiyle yıkılıyorum gün ortasına bakmayın; hala utançtan moraran gözlerime bir mezarlık kadar derin diri,diri gömülen kızların saç telinde kederim... Elif Kütük
| |
Просмотров: 911 | |