Anlamsız beklentiler
hırçın ve asi öylesine renksiz sus, giyinmişti garipliğim belki gecelerin daha çok benimsediği üşüyen yüreğim eşgalini karaborsada kaybetmiş kimliği bir kısrağın yelesine kördüğüm kanatsız düş cazip gelmiyor sizden olmak o kadar aydınlık o kadar ipeksi olmasın ömrümün kör gözü falanca yerdeyim işte bilmem ki, ben mi açılmayan mektupdum onlar mı şaşırmıştı tek kişilik ölümün dilsiz yolunu... Elif Kütük
| |
Просмотров: 836 | |