Varlığın Varlığıma Lütfetse Ey Yar
Dünün bugüne işareti gibiydi varlığın Yokluğunsa kelimlerle anlatılmazdı ey yar Yıldızlar bu gece bir başka kayıyor gökyüzünde Parlamıyorlar içlerinde bir karartı Ay ise kendini mateme çekmiş, Bürünmüş bulutların ardına Tam seni anlatacaktımki yine gökyüzüne Büyük bir ses kulakları cırmalıyor O da ne yağmurlar üzerime mızrak gibi düşüyor Sensizliği, umudu, sevdayı,göz yaşlarımla yazdığım gökyüzü Yağmurlarla kusuyordu üzerime yeter artık der gibi En son bıraktığın umutlarımsa kayboluyordu, Gecenin karanlığı yıldızların azizliğinde Etraf karanlık, yıldızlar küs, bulutlar sitemkar Gök yüzü hiç olmadığı kadar cömertkar Ne olur du ne olurdu da Varlığın varlığıma lütfetseydi ey yar Seni toprağa değil bulutlara gömdüm Seni sessizliğe değil yıldızlara gömdüm Gömdümki bulutlara her damlada Beni hatırlasın yalnızlar Gömdümki yıldızlara parladıkça Her aşka umut her sevdaya armağanım olsun Cebrail Tekin
| |
Просмотров: 1329 | |