Жаным-ау
Жаным-ау... Бүгін тағы ойға баттым... Бақытымды жандырмай қойған-ақ, күн. Саған ғашық болудың жай-жақтарын, Мұншалықты қиын деп ойламаппын. Мен кім едім?!... Сен үшін кім болғаным?!... Зарығу деп аталар сын ғой бағым. Өзің жайлы ой құрап әрбір кеште, Өзің жайлы күй шертіп, күн толғадым... Сен кім едің?!... Мен білсем...- ғажап едің, Көп күнгі мені ермек жасап едің. Сен сондай таза едің...керім едің, Жанымды жалғыз тастап кеткеніңде, Көзіме еріксізден жас ап едім. Жақаң кім ед?!... Жай саған ынтыққаны, Сезімімді, мендегі сырды ұқпады. «Оны жай ермек етем» деген сөзін, Түсіндім мен, көшеде тұрдық тағы. Жақаң да өзіңді сүйерімді, Біле тұра – күлді де, сыр бұқпады. Қалайша өзгелерді сынамақпын? Жаныма енді қай қыз, ұнамақ кім? Айрылып біттім сенен мен әйтеуір, Сенсіз қалай өмірге шыдамақпын. Ойласам да бірге өткен түндерімді, Болжай алмай келешек күндерімді. Күндер өтсін, зарығып түндер өтсін, Әйтеуір, бір білерім босағама- Сүймесем де әкелем бір келінді... Нұрлан ИСА
| |
| Просмотров: 738 | |
