Zohidjon Obidov (1923-1996)-She’rlari
KUYLA, DILKASH DUTORIM Kuyla, dilkash, sadoqatli dutorim. Yozib dildan yor ishqida xumorim. Qalb sadosi bo‘lib yangra qo‘limda, Zarra qo‘ymay bu ko‘ngilning g‘uborin. Hamdamim bo‘l, uyqu qochgan kechalar, Intizorlik daftar ochgan kechalar. Har pardada visol shomin et yaqin, Qo‘msatur yor birga yurgan ko‘chalar. Dardlashurmap boshing bosib ko‘ksima, Yor kelganda chetda qolib o‘ksima. Yor ketganda qo‘lga olsam o‘rtanib, Dilkashim bo‘l, nozlanib sen yo‘q dema. OSHKORALIK Duch kelsang xavf ko‘rdilar, Churq etsang, cho‘rt bo‘ldilar So‘ng telba deb kuldilar, Sho‘ring qurib qolgandi Bechora, oshkoralik. Tik boqsang boshga so‘qib, Ayyorlar zog‘day cho‘qib, Sha’ningga bo‘hton to‘qib. Tinkangni quritdilar, Ey, sho‘rlik oshkoralik. Mast tuyadek bo‘kirib, Chaqmoq chaqib, o‘kirib Minbarlarga musht urib, Tuhmatchi ham dedilar, Seni, ey, oshkoralik. Illatlarga o‘t qo‘yib, So‘zlolmay, tiling kuyib, Dimiqib, diling kuyib, Darding yutib yurakka, O‘rtanding oshkoralik. Qaydan kelsang, shart to‘sib, O‘tar yo‘llaring buzib, Umid rishtasin uz deb, Abgor etmoq bo‘ldilar Seni, ey, oshkoralik. Qo‘l sinig‘i yeng ichra, Sir ochako‘rmang sira, Darkor deb yuz-xotira, Dakki, dashnom berdilar Jim bo‘l deb, oshkoralik. Necha bor dog‘da qolding, Toru tang chog‘da qolding. Quvg‘in, avloqda qolding Lol bo‘lib, hayron bo‘lib, Uy surib, oshkoralik. Tislanding, chekinmading, Shumlarga bukilmading. Qo‘rqib duv to‘kilmading, Berding bariga bardosh, Jafokash, oshkoralik Avroqlarga yurmading, Ikkilana ko‘rmading, Otni ortga burmading Sinovlarda sinalgan Ey, tanti oshkoralik. Odillik zamin edi, Pok vijdon g‘aming yedi. Tantanang ta’min edi, Na o‘t, na suvda yitmas Barhayot, oshkoralik. Bor ekan-ku, ro‘shnolik, Adolatga oshnolik, Bor bo‘l haqqa tashnalik, Bor bo‘l hamisha hamro‘z Qadirdon, oshkoralik. Yolg‘on to‘kilgay to‘s-to‘s, Qing‘irlik qo‘rg‘onin buz, Haqlik — doim yorug‘ yuz. Yashayver yorug‘ yuz-la Ey, rostgo‘y, oshkoralik!
| |
| Просмотров: 1298 | |
