Muhammad Yusuf-She’rlari (3)
ONAMDAN XAT O`g`lim, jigargo`sham, anytgin-chi, nahot, Achinmaydi joning onang holiga. Meni to`shaklarga mixlab qo`ydi bod, Kelsang bir ko`rsamu… o`lsam mayliga. Chakka o`tgan eski tomga o`xshayman, Ko`zimdan yomg`irlar to`kilar tinmay. Bu yorug` dunyoda bormi, bilmayman, O`z o`g`li yo`liga intizor menday… Hayhotdek hovlida qoldim bir o`zim, Nima xayollarga bormasman ba’zan. Sog`misan ishqilib, qo`rqaman, qo`zim, Podsholar haqida she’rlar yozasan. O`ynashib bo`larmi shohlar bilan, ayt, Qishloqi joningga she’rdan ne huzur? Zeriksang — bepoyon yaylovingga qayt, Siqilsang — dashtlarda ot choptirib yur! Faqat xayolingdan chiqargin she’rni, (Kimgadir yoqmasmish chinmi-yolg`omni), Axir, sen yozmasang o`sha Boburni, Shoirning urug`i qurib qolganmi?.. O`g`lim, jigargo`sham, aytgin-chi nahot, Achinmaydi joning onang holiga? Meni to`shaklarga mixlab qo`ydi bod, Kelib bir ko`tarib chiqqin hovliga. Qo`lingda jon berib o`lsam mayliga… ARMONLARING BOR Yurtim, ado bo'lmas armonlaring bor, Toshlarni yig'latgan dostonlaring bor, O'tmishingni o'ylab og'riydi jonim, Ko'ksing to'la shahid o'g'lonlaring bor. Bag'rim o'rtar bir o'y bahor ayyomlar, Oy borgan yoqlarga termulib shomlar. Aybin bilmay ketgan Akmal Ikromlar, Fayzullodek mardi-maydonlaring bor... Yurtim, ko'nglingdek keng osmonlaring bor, Yulduzni yig'latgan dostonlaring bor. Osmonlaringdan ham diydoringga zor, Jayrondek termulgan Cho'lponlaring bor. Qo'ling qadog'iga bosay yuzimni, Onamsan-ku, og'ir olma so'zimni, Qayinbarglar yopib qaro ko'zini Olislarda qolgan Usmonlaring bor. Alhazar, alhazar, ming bor alhazar, Ana, yurishibdi kiyganlari zar, Qodiriyni sotib shoir bo'lganlar - Mehrobingdan chiqqan chayonlaring bor... Qurboning bo'layin, ey onajonim, Sening faryodlaring, mening fig'onim, O'tmishingni o'ylab o'rtanar jonim, Aytsam ado bo'lmas dostonlaring bor. OTA Armonim bor, bu dunyoda armonim bor, Qoq dalada o'tlar bosgan o'rmonim bor. Qizg'aldoqday boshim egik bu makonda, Yonib yashab o'tmagan otajonim bor. Ota desam, bag'ri-dilim yonaverar, Kunim yonar, oyu yilim yonaverar, Mozoriga qo'ygan gulim yonaverar, Tutunlarga to'lib ketgan osmonim bor. Esaversin jannatlardan kelgan nasim, Momo yerim, o'zingsan eng muqaddasim, Bag'ringda jim tinglab bu tun jon nafasim, Ruhimni allalab yotgan jahonim bor. Odam bo'lib bir odamni tushunmaslar, Ko'zingda yosh ko'rib ham goh o'kinmaslar, Bosgan izim poylab yurgan ey, nokaslar, Qabrdan qo'l cho'zib turgan qalqonim bor... Men otamdan qolgan erkin sado-sasman, Qonimga yot navolarga qayrilmasman, O'lgunimcha endi undan ayrilmasman - O'z otamdek bo'lib qolgan imonim bor. Armonim bor, bu dunyoda armonim bor, Keng dalada gullar bosgan o'rmonim bor, Qizg'aldoqlar bosh egib qon yig'lab turgan Bu makonda mening ham nurjahonim bor. QO'YABERING... Shamol sabab, ehtimol, Tunda eshik g'ichirlar. Boshlanadi, qishloqda Shunda pichir-pichirlar. Sizga nima? Siz uxlang, Hech ishingiz bo'lmasin. Kimda kimning ko'ngli bor, Qo'yavering, o'ynasin... Oshiqlarim - oshiqdek Mayli, ko'ngil xushlasin, Ikki oshiq istasa, Shamol bilan mushtlashsin. O'ksimasin qiz qalbi, Yigit rayi o'lmasin, Kimda kimning ko'ngli bor, Qo'yavering, o'ynasin... G'iybat qilmang yigitni, Uyaltirmang qizni ham. Shunday o'tli muhabbat Siylar bo'lsin sizni ham. Bir sovuq so'z tufayli, Sevgi bog'i so'lmasin. Kimda kimning ko'ngli bor, Qo'yavering, o'ynasin... Ilk sevgidan iymanib, So'ng pushaymon yonsa ham, Sepli qizga suykanib, Epli qizdan tonsa ham. Nasib etmay yor vasli, Endi hajri qiynasin!.. Kimda kimning ko'ngli bor, Qo'yavering, o'ynasin... Ikki yorti bosh uzra Porlasin ishq quyoshi. Qizga hayo, yigitning G'urur bo'lsin yo'ldoshi. Diydoriga bir-birin Termulishib to'ymasin. Kimda kimning ko'ngli bor, Qo'yavering, o'ynasin... SIR Shamoldek beqaror shoir sevgisi, Uning bor davlati - savlati. Sog'inchdan yoqar-u rayhonlar isi, Meni tanlaganing g'alati... Na bir shirin kalom ming zahmatingga, Na bir salomingga alik oladi. Muhabbating nima Muhammadingga?.. Qalamni quchoqlab uxlab qoladi. Qasri shuhrat aro qon yig'lar yurak, Ko'ksingda nimadir g'ijjak chaladi. Unga she'r kerakdir, Senga er kerak. Koshki tushunsa u valadi... U so'z kutar, uni sen kutib oylab, Bir umr yo'l qarab ko'zing toladi. Sevgilim, farishtam... tentagim, yo rab, Baxtingni yarmini she'rim taladi!.. Gunohing ne edi, ey mungliq dilbar, Seni tanlaganim g'alati... Asl shoir asli uylanmay o'tar, Uylansa ham ko'rmay xotin oladi. MEN BITTADURMAN Sanam, sochingdan ham shaydolaring ko'p, Husning oshiqlari - adolaring ko'p. Nimang ko'p, ko'yingda gadolaring ko'p, Ammo men bittaman, men bittadurman. Bek yigit bir sening poyingda xorman, Garchi diydoringga mushtoqu zorman, Men beun sevarman, men jim sevarman, Qiyomatgacha shul sukutdadurman. Deydilar: muhabbat bilmas masofa, Ayriliqni pisand qilmas masofa. Kelursan o'zing deb bir kun insofa - Gohi Toshkent, gohi Urgutdadurman. Tiling bilmasam ham tushungandayman, Sen bilan gohi do'st tutingandayman. Gohi bu do'stlikdan o'kingandayman, Ming bir xayol ichra ming bittadurman. Suymoq - bu gulxanda kuymoq azali, Men shahar erkasi, sen tog' go'zali. Eslab yur yodingga tushgan mahali - Shaydolaring ko'p-u, men bittadurman!.. SEVGI BAMISOLI Sevgi bamisoli lolaqizg'aldoq, Teginmay bo'lmaydi, Tegsang to'kilar. Alvon bir gumbazning o'rtasi oppoq... Buni bir menu bir kapalak bilar. Men o'sha gumbazga boshimni suqdim - Qizil ko'ylakli bir qizgina kular: Bunday boqma menga, uqdingmi? Uqdim... Buni bir menu bir kapalak bilar. So'ng u oqqanotim uchdiyu ketdi, Uning umri bir kun - choshgohda o'lar. Momo yer aylanib manzilga yetdi, Buni bir menu bir charxpalak bilar... Sevgi bamisoli g'arq pishgan shotut, Teginmay bo'lmaydi, Tegsang to'kilar. Sevdingmi, yuz yil kut, Sevmasang unut!.. Bunisin bir menu bir malak bilar. U meni kutadi yuz yildan so'ng ham, Ko'r bo'lib qolguncha yo'lga termular... Sevgi - mening barcha dardimga malham, Buni bir o'zimu bir yurak bilar. BIR QIZ YIG'LAR Bir qiz yig'lar buloq boshida, Ma'yus majnuntollar qoshida, Ko'ngi ohi ko'zin yoshida: Bevafo ko'p ekan dunyoda... Nigohida oftoblari bor, Nolishlarin javoblari bor, So'ngan sevgi azoblari bor, Bevafo ko'p ekan dunyoda... Tovoniga tushgan kokillar, Qizginaga qo'shilib yig'lar, Bir so'z dilga sanchadi tig'lar - Bevafo ko'p ekan dunyoda... Dildan ko'chib ketsa xayollar, Yomonga yo'q ekan jazolar, Yolg'on dunyo ekan dunyolar, Bevafo ko'p ekan dunyoda. Ermak ekan endi Laylolar, Majnun g'arib kezgan sahrolar, Ertak ekan Tohir-Zuhrolar, Bevafo ko'p ekan dunyoda... Bir qiz yig'lar buloq boshida, Ma'yus majnuntollar qoshida. Ko'ngil zori ko'zin yoshida: Bevafo ko'p ekan dunyoda. Qo'y yig'lama mening jon singlim, Men ham sendek bag'ri qon singlim. Menga ham yo'q mehribon singlim, Bevafo ko'p ekan dunyoda, Muhabbat yo'q ekan dunyoda! HAQIQAT Yuraging siqilib borib shahardan, Sekin gapga solsang mo'min dehqonni. Qodiriyni eslar yozuvchilardan, Artistlardan esa - Shukur Burhonni... Sening tilla gardish ko'zoynaging bor, Lekin berkitolmas u ham ginangni. Nafis jild kitoblar yig'massan bekor, Bekor olmagansan pianinangni. Mana ko'rib qo'ying - Odaliska bu. Ranglarga e'tibor bering, ranglarga. Behzod chizgilari emas sizga bu. San'atda yetmoq yo'l bo'lsin bizga bu Nozikfahm rum - faranglarga. Mana bu Otello. O'sha xabash shox. Sahna - Ovrupodir (yana o'sha yoq). Dunyoda hech kimda yo'q bunday ovoz, Dunyoda hech kimda yo'qdir bu nigoh!.. Deysan: bu kitobim ichi to'la dur, Deysan: bu kitobim bitta nusxadir, Tasvir o'zi hayot, jumla qisqadir, Lekin baribir... Lekin baribir, Yuraging siqilib borib shahardan, Sekin gapga solsang otang - dehqonni, Qahhorni eslaydi yozuvchilardan, Artistlardan esa Halimaxonni. OQIBAT Mehr yuraklarda qotsa ichikib, Oqibat ham bo'lgay anqo urug'i. Elning kichigini g'ajir kichigi Ulug'ini esa ulug'i... Polvoni polvonni chalmoqqa mahtal, Dorbozi dorbozin ko'rolmay yashar. Hofizlar qo'shiq aytishdan avval, Bir-birlarin qarg'ab ovoz sozlashar. Ziyolilarga kerakmas maydon; Tinchitar bir-bitin sal g'oyibona, Olimi olimin olimlik bilan, Shoiri shoirin ham shoirona!.. Mehr yuraklarda qotsa ichikib, Oqibat ham bo'lg'ay anqo urug'i, Elning kichigini g'ajir kichigi, Ulug'ini esa chaynar ulug'i. Andisha degan bir bog' bo'lar vayron, Go'yo bu chamandan yalmog'iz o'tgan. Onalar qizlarin tanimay hayron, Qizlar onalarin ismin unutgan. Bir umr yelkada ko'tarib o'zi, O'zi bolasining rahmiga mushtoq. O'g'illar mushtidan ko'karib yuzi, Otalar yig'lagay sochlari oppoq... Bo'ldi. She'rim tamom. Axir siz chidab, Yuribsiz-ku, nima qipti men yursam. Tomog'imda jonim turibdi yig'lab, Jondan ayrilaman endi gapirsam!.. UZR Shuhratga o'ch bo'lsam kerak men gumroh, Yolg'on bo'lsa kerak dilda nolam ham. To'pori baytlarim bitar paytim goh Ko'zimga ko'rinmay qolar bolam ham. Olamni erkalab erka so'z izlab, Bolamni erkalab bir so'z aytmayman. Mushukday suykalib kelsa ham muzlab, Betidan bir o'pmay uydan haydayman. Qalam ushladimmi demak - o'yin bas, Yayrab ocholmaydi gul dudog'ini. Bundoq yurak yutib so'rasha olmas, Xonamda qoldirgan qo'g'irchog'ini. Burchak-burchakda jim tortishar burun, Bilmam qanday o'yu xayol ichida. Tuzsiz she'rlarim deb shirindan-shirin Bolalarim yurar oyoq uchida... Ular she'r yozmasin hech menga o'xshab Mendan nafi ko'proq tegar elimga. Shoh asar bo'lsa ham tupurdim o'sha - Bolamni yig'latib yozgan she'rimga! AYTINGLAR G'irot mingan Go'rog'li Bobom qani, aytinglar, Qo'ng'irotlik Alpomish Og'am qani, aytinglar... Tustovuqday tovlangan Olam qani, aytinglar. Ko'lda kiyik ovlangan Dalam qani, aytinglar. Kokillari yer o'pgan Sanam qani, aytinglar. Kuyib ketgan jonimga, Malham qani, aytinglar Dardim aytsam tushungan Odam qani, aytinglar?.. Ko'nglim gulday ezilib, Ko'zimga yosh to'lyapti Eh, quyoshga osilib, Botib ketgim kelyapti! TURKMAN QIZ Aylanaman, Sharqni kezib aylanaman, Iboli bir yor topolmay o'ylanaman. O'z yurtimning suluvlari til uqmasa, Uzun ko'ylak turkman qizga uylanaman... Ko'zim tushsa yuzlarin lov-lov yonadi, Yelkasida qirqta chaman tovlanadi, Kesilmagan kokillari to'lg'onadi, Uzun ko'ylak turkman qizga uylanaman... U elining urflarini qilmaydi xor, Beshigi hech allasiga bo'lmaydi zor, Qoshida momosi qo'ygan o'smasi bor, Uzun ko'ylak turkman qizga uylanaman... U ajralib turar turfa gul ichida, Oftob chiqib, oftob botar kulgichida, O'z tilida gapirmaydi til uchida, Uzun ko'ylak turkman qizga uylanaman... Bir xil libos kiymish ko'rdim nechalari Oybaldog'i yonib turar kechalari. Yashnab ketar yursa Toshkent ko'chalar Uzun ko'ylak turkman qizga uylanaman. Go'shangaga kirganimda yorga yetib, Menga o'lan so'ylab berar yodlar etib Bobolarim ruhlarini shodlar etib, Uzun ko'ylak turkman qizga uylanaman. PALAXMON Osmon yerga engashib, Bulut sog'di kun bo'yi, Yolg'onchi yor to'yida Yomg'ir yog'di kun bo'yi. Yomg'ir emas, bu xalqob Kelinchak ko'z yoshidir. Yig'lama yor, qiz bola Palaxmonning toshidir. Qayg'urmagil qo'y, chorboq Aylanamiz yur do'stim, Peshonang shu ekan, bu - Taqdir, dedi bir do'stim... Taqdir emas, ayirgan, Yorning qalam qoshidir. Qolaversa, qiz bola Palaxmonning toshidir. Egilmagan yerlarga Egib yigit boshimni, Palaxmon-ey qaylarga Otding yoqut toshimni! AJAB DUNYO Ikki buyuk shoir, ikki musofir – Navoiy Hirotda, Qobulda Bobur. Sizni o’ylatmasmi bu jumboq, bu sir, Navoiy Hirotda, Qobulda Bobur… Buni tasodifmi atayin, ayting, Qitmir qismat o’yni deyinmi yo bir? Ko’rib qo’y, Turkiston, ikki shoh bayting – Navoiy Hirotda, Qobulda Bobur. Jafo etganga ham jabr etmadik, Gadoni siyladik goho, xudo bir. Daholarimiz qadriga yetmadik – Navoiy Hirotda, Qobulda Bobur. Yer yonar jahannam afg’onda yal-yal, Kulrang ko’rpa yanglig’ bulut yonodur. Yonar ne tiklagan bo’lsa bir mahal – Navoiy Hirotda, Qobulda Bobur. Ikki buyuk hikmat, ikki xush zabon, Ikki buyuk dildan yo’qdir sado bir. Biz g’animga bejang topshirgan qo’rg’on – Navoiy Hirotda, Qobulda Bobur. Uchrashishmagandi ular hayotda, Yoturlar yonma-yon ikki lahatda. Nima deysiz endi, hayot-hayot-da – Navoiy Hirotda, Qobulda Bobur. DALADA Qovushmagan ikkita taqdir. (Balki u ham o’zicha haqdir). Orasiga ikki egatni Atay tashlab o’tdi brigadir… Qovushmagan ikkita nigoh. (Balki savob bu, balki gunoh). Orasiga ikki egatni Atay tashlab o’tdi brigadir… Hamma qizning ko’zi ularda, Hammasi bir bo’lib o’ylardi. Orasiga ikki egatni Atay tashlab ketdi brigadir. Ikki egat oralarida, Ko’kka o’rlab ketguncha xirmon. Ikki egat oralarida Besh millionga yetguncha xirmon. Zorlanadi yalinchoq nigoh — Kel yonimga, birga teramiz. Unamaydi tortinchoq nigoh: — Odamlarga kulgi bo’lamiz… SHOIR SEVGISI Tanimayman deysiz, Bilmayman deysiz. Yorijon, nozmi bu, Sho’xliklaringiz?.. Meni tanir hatto, Kipriklaringiz, Siz esa shoirni Sevmayman deysiz. Ko’rib-ko’rmaslikka Olmoqlar oson. Siz-ku ko’rsangiz ham Olmaysizu tan, Meni tanib, hatto Har kun ko’chamdan, Sochingiz qo’l silkib O’tar yorijon. Bilaman taxminan Shunday o’ylaysiz: Shoirlar – devona, Tuzalmaydilar. Shoirning sevgisi O’tkinchi deysiz, Shoirlar odamdek Sevolmaydilar. Yona-yona bir kun Ko’yingizda men, Ado bo’ladirg’on Qulga o’xshayman. Eng go’zal she’rimni To’yingizda men, Poyingizga gulxan Qilib to’shayman. Qo’rqmang. Yangrar qo’shiq. Tugamas o’yin. Ko’rganlar sizdan ko’z Uzolmaydilar. Shoirlar buzolmas Birovning to’yin, Birovning uyini Buzolmaydilar. SANAM Bir qarab qo’ysang nadir Bizga ham goho sanam. Menga sensiz beqadr Dunyo sanam, dunyo sanam. Sen o’zing shamsu hilol, Kuydirgi yor, sohibjamol. Sensiz ul osmonda yo’q Ma’no sanam, ma’no sanam. Ko’zlari jayron o’zing, O’z husniga hayron o’zing. Tengi yo’q, timsoli yo’q Zebo sanam, zebo sanam. Boq, ajab g’avg’odamiz, Sevgi degan sahrodamiz. Qays o’zimu sen ekan Laylo sanam, Laylo sanam… Bir qarab qo’ysang nadir Bizga ham goho sanam. Menga sensiz beqadr Dunyo sanam, dunyo sanam. YAXSHI Xurshid Davronga Ey do'stlarim,bu dunyoda Ortda qolgan iz yaxshi, Bulbuli yo'q bahordan Qumri to'la kuz yaxshi. Minnat to'la halvodan Ayvondagi muz yaxshi, O'pich ko'rgan paridan Sepkil toshgan yuz yaxshi, Ichmasang ham qimiz zo'r, Quchmasang ham qiz yaxshi. Ey do'stlarim,dunyoda Ortda qolgon yod yaxshi, To'qligingda yo'qlagan Qarindoshdan yot yaxshi, O'nta nomard do'stingdan Bitta cho'loq ot yaxshi. Olisdagi oltindan Quchoqdagi gard yaxshi, Vafosi yo'q xotindan Davosi yo'q dard yaxshi, G'alamis bergan g'aznadan Burda arpa non yaxshi, Qirqta chala mulladan Bitta musulmon yaxshi. O`ZBEK Sen paxta terarding yetti bukilib, Paykalingda eding ey onajonim. O`zbekmisiz, deya g`alati kulib, Mendan so`rab qoldi bir tannoz xonim. Tannozlar bilan ne ishim bor, Yorab, Ammo tushundim bu ishorasiga. Qarshimda turardi u ermaktalab, Malika boqqandek fuqarosiga... Mana, gazetalar chiqdi qo'ynidan, Hammasi o`zicha qiladi talqin. Tillolar topilgan emish uyingdan, Oltinga ko`milib qolibsan, xalqim. Sen nega o`rimga bormaysan yozda, Yoki sen otangni o'gay o'g'lisan?! So'ksa indamaysan, qo'ymi - to'qlisan, Ursa yig'lamaysan, demak - o'g'risan! Sahardan shomgacha mo'ltirab, ko'zing Ko'rmay qolgunicha chopding dalangni. O'g'rilik qilmasang, ayt axir o'zing, Qanday boqayapsan shuncha bolangni. Xonim nigohidan uqqanlarim bu, Ko'nglimdan kechganin bilib turadi. Yasama yuzida yasama qayg'u, O'zbekmisan, deya kulib turadi. Bir boplay dedimu tilimni tiydim, Mayli, odam qurib shunga so'z deymi. O'zbekni yer tanir, Osmon taniydi. Tannozlar qayoqdan bilsin o'zbekni! O'ZBEK HAQIDA BALLADA Qiyosi yo'q uning mehri bir daryo, O'xshasa o'ziga o'xshaydi O'zbek. Boshqa millatlarni bilmadim, ammo, Dunyoda bolam deb yashaydi O'zbek! O'nta bo'lsa o'rni boshqa uningchun, O'g'lim otashimdan yaralgan uchqun. Qizim parilardan chehrasi gulgun, Qoshlari qalam deb yashaydi O'zbek! Bir qo'lda belanchak, bir qo'lda Qur'on, Bir elkada ketmon, birida iymon. Barchaga barobar oftobsimon, Yashnasin olam deb yashaydi O'zbek! Bobolari qaysi yigitlardan kam, Momolari hushro'y yuzdan oshsa ham. Zurryodlari bo'lsa bitta uyga jam, To'shak yetmay to'nin to'shaydi O'zbek! Ehtirom etganga ehromlari bor, Kekkayganga bo'yin egmaydi zinhor. Beshik to'la jajji islomlari bor, Tosh o'tmas qo'rg'onga o'xshaydi O'zbek! Qiyosin topdingmi aytgin Muhammad? O'xshasa o'ziga o'xshaydi O'zbek. Yomon sher yozsang ham betingdan o'pib, Kam bo'lma bolam deb yashaydi O'zbek! * * * Ma’yus kunim ko‘zim tushsa, Kuyar osmon, tushunmaysan. Meni samo tushungaydir, Sen, ey inson, tushunmaysan.. Kuyib ko‘ksim o‘tar bo‘lsam, Oqar bo‘lsam, ketar bo‘lsam, Meni daryo tushungaydir, Sen, ey ummon, tushunmaysan. Men ham shaydo, men ham maftun, Men ham hech kimi yo‘q Majnun, Meni laylo tushungaydir, Sen, ey jonon, tushunmaysan. Mening yo‘lim uzun armon, O’zim dovon, o‘zim karvon, Meni sahro tushungaydir, Sen, ey sarbon, tushunmaysan. Mening borim erur ko‘nglim, Mening yorim erur ko‘nglim, Ma’yus tanho tushungaydir, Sen, ey xandon, tushunmaysan... Ma’yus kunim ko‘zim tushsa, Kuyar osmon, tushunmaysan. Meni Olloh tushungaydir, Sen, ey xoqon, tushunmaysan. Ko‘nglim gul, ko‘zlarim guldir, Yuzim gul, qo‘llarim guldir. Meni sabo tushungaydir, Sen, ey to‘zon, tushunmaysan... G’uborimdir bo‘yi rayhon, Minorimdir tilim biyron. Meni dunyo tushungaydir, Sen, ey nodon, tushunmaysan. IQROR O, ota makonim. Onajon o‘lkam, O’zbekiston, jonim to‘shay soyangga. Senday mehribon yo‘q, Seningdek ko‘rkam. Rimni alishmasman bedapoyangta. Bir go‘sha suv bo‘lsa, bir go‘sha qirlar, Qancha yurtni ko‘rdim, qancha taqdirlar. Qayga borsam suyab, boshni tik tut deb, Tog‘laring ortimdan ergashib yurar. Ko‘rdim suluvlarning eng faranglarin. Yo xudbinman men yo bir sodda kasman men – Parijning eng go‘zal restoranlarin, B itta tandiringga alishmasman men. Na gapga ko‘nayin, Na til bilayin, Ko‘zdan uyqu qochdi, dildan halovat - Uch kunda sog‘insam nima qilayin, Chala qolar bo‘ldi hamma sayohat. Bildimki, baridan ulug‘im o‘zing, Bildimki, yaqini shu tuproq menga. Bahorda Baxmalda tug‘ilgan qo‘zing, Arab ohusidan azizroq menga. Sen bilan o‘tgan har kun bayram - bazm, Sensiz bir on qolsam vahmim keladi. Seni bilganlarga qilaman ta’zim, Seni bilmaslarga rahmim keladi.
| |
| Просмотров: 13071 | |
