Bobur Bobomurod
ESSIZ ODAMLAR Qo`lsiz qoldim berib barmog`im Yonib turar mudom qulog`im Davralarga tortmas oyog`im Essiz odam, e Siz odamlar. Dil gul edi Sizga atalgan Goh toptalib, gohi maqtalgan Har bandiga pichoq qadalgan Essiz odam, e Siz odamlar Poshnangizdan ko`chirdim muzni Yuragimdan o`chirdim izni Allaqachon kechirdim Sizni Essiz odam, e Siz odamlar. Erta bir kun qabrimga kirsam Jannatlarda ohista yursam Jim qolarsiz termulib tursam Essiz odam, e Siz odamlar. UCHMOQDAMAN Talpinganim bir umr Qafassiz hayot edi, Topmoqlik qanot edi... Derdim bu go'zal osmon Koshkiydi topsam imkon Qush kabi uchsam edi... Uchmoqdaman... Meni chorlar keng samo Bag'rida yo'qdur tuzoq. Parvoz uchun shayman ammo Osmon mendan ko'p uzoq. Ko'kdek toza bo'lay desam, G'uncha ochib kulay desam Yer ham muncha qattiq ekan. Orzuimga yetgum bir kun Osmonlardan izlang meni, So'ng manzildan ko'zlang meni. Uchmoqdaman... Meni chorlar keng samo Bag'rida yo'qdur tuzoq. Parvoz uchun shayman ammo Osmon mendan ko'p uzoq.
| |
| Просмотров: 1375 | |
