Она (3)
СЕВГИМ ВА ОНАМ Фақат мен уйғоқман, Кўкда ой уйғоқ. Сайёр Ҳануз ёнар хонамда чироқ... Онам уйғоқ, кўкда ой уйғоқ... Уйимга ёр кузатди илк бор, Қўлим унга узатдим илк бор, Илк бор деди: «Хайр, сурма сочим, Навбаҳорим, хайр, қалдирғочим». Олам узра сочилди қундуз, Қуёш бўлди, гўё ҳар юлдуз. Олов сочар қўш ёноқларим, Сўзга кирмас қўл-оёқларим... Арғумчоқда учади юрак, Онам ахир уйда жонсарак... Қуш мисоли босардим қадам, Пешвоз чиқиб қолди-ю онам... Кўзларимга тикди кўзини, ... Айтолмади бироқ, сўзини... — Қизим ухла, ором ол, деди, Ширин тушлар билан қол, деди, О, бағри кенг беғубор онам, Илк севгимдай улуғвор онам! Ўзим қолдим хонамда якка, Уйқу қайда, уйқу фалакда... Онам ухлар, ёнмайди чироқ Мен уйғоқман, кўкда ой уйғоқ. Ойдин ҲОЖИЕВА ОНАЖОНИМ Онажоним, Кўзларингизда Куннинг нафаслари бор эди, Онажоним, юзларингизга Ойнинг ҳаваслари бор эди. Онажоним, сиз билан жаҳон Беҳигулдай ифорли эди. Тунлар ойдин, кунлар шодмон, Шабадалар дуторли эди. Тушларимга кириб чиқасиз Сочларимни ўриб чиқасиз. Фариштадай бошим узра гоҳ Оромимни кўриб чиқасиз. Талпинаман, қучсайдим қани? Соғинчлардан қочсайдим қани? Кўз ёшларим гулга айланса, Пойингизга сочсайдим қани? Онажоним! Жонажоним! ОНА ДУОСИ Ўғлонни ҳарбийга кузатаётиб... Одам Ато ҳимматидан сўрадим, Сени жоним пардасига ўрадим. Тўлпичадай йўлга кирдинг сен қачон, — Камзулчангга жийда-бодом қурадим. Қизил гулдай тарзи бўлсин йигитнинг, Билаклари гурзи бўлсин йигитнинг. Қаторинда нори бўлган халқ ўлмас, Юрт қўриқлаш фарзи бўлсин йигитнинг. Ол бўлсин-а, ол бўлсин-а, ол бўлсин, От танласанг — офтоб нури ёл бўлсин. Тангрим сени паноҳинда асрасин, Пешонангда борса-келар фол бўлсин. Бошимдаги олмос жиғам, омон кел, Белимдаги кумуш тўғам, омон кел. Келгунингча қанча тойлар от бўлар, Бўйларингга жон садағам, омон кел. Суқсур болам, сарҳадларда сергак тур, Чорлоқ болам, денгизларда чаппар ур. Каклик болам, тоғликларда сайрон юр, Кийик болам, қумликларда равон юр. Тўқайларда арслон каби ариллаб, Дараларда бўрон бўлгил гуриллаб. Қайруғига сир айтмайди қулонлар, Қоплон бўлгин, ёвинг қочсин зириллаб. Сен оҳ десанг, қирқта жоним чиққудай, Тоғларимни қора ғурбат йиққудай. Товонингга тикан кирса баногоҳ, Менга тегар замбаракнинг ўқидай. Момо ҳаво ҳимматидан сўрайман, Сени жоним пардасига ўрайман. Аркдай бўлиб, остонангдан кириб кел, Яратгандан ҳар кун шуни сўрайман. Мен дуогўй йўлларингга қарайман... Охунжон ҲАКИМ СЕН ОНАЛАР ДУОСИНИ ОЛ... Бу дунёнинг хилқати аёл, Маъно бирла ҳикмат аёл, Одамзодга тилаги — иқбол, Кўрмай десанг умрингда завол, Сен оналар дуосини ол. Аёл жони қирқта деган зот Унинг бахтин айлагай барбод. Бу қандайин қабоҳат, ҳайҳот! Кўрмай десанг умрингда завол Сен оналар дуосини ол. Гувоҳ эрур замин-замонлар: Аёлга бош эгмиш султонлар. Қаттиқ сўзлар унга нодонлар, Кўрмай десанг умрингда завол, Сен оналар дуосини ол. Қадам боссанг балки титрар ер, Ҳайиқадир балки сендан шер, Битта сўзга лекин, қулоқ бер, Кўрмай десанг умрингда зввол, Сен оналар дуосини ол. Фаришта ҳам аёл сиймодир, Бир жонига минг меҳр жодир, Ўйу фикри вафо, ҳаёдир, Кўрмай десанг умрингда завол, Сен оналар дуосини ол. Йигит бўлсанг, ўлимдан қўрқма, Таъқиблардан, зулмдан қўрқма, Бўҳтончилар тилидан қўрқма, Кўрмай десанг умрингда зввол, Сен оналар дуосини ол. Аёл — она, мушфиқи зордир, Аёл — сингил, вафоли ёрдир, Вафодорга вафоси бордир, Кўрмай десанг умрингда завол, Сен оналар дуосини ол. ОНА Ҳассами тўқиллар кенг коридорда Сўнг секин очилди хона эшиги. Нуроний бир она кимнидир сўраб Турар остонада — қомати эгик. — Она! — деб отилди бир қиз бағрига, Юзларин куйдирар оташ нафаси. Она-бола чўммиш қувонч наҳрига, Қизлар тикилишар келиб ҳаваси... Кўксига босади фарзандин она, Тушмиш пешонага оппоқ соч толи. Хушбўй таратади саватда, ана, Фарғонадан келган луччак шафтоли. — Нега этмадингиз мени хабардор Кутиб олардим-ку вокзалда ўзим. — Йўқ, бунча ташвишнинг не кераги бор, Ахир... вақтгинангни қизғандим, қизим... ОНАЖОНИМ ҚОШИДА Бир умр қарздор эрурман онажоним қошида, Давлатим, тоғдай паноҳим, соябоним қошида. Бойлигим ҳам толеим деб кўрсатурман изларин, Ўзга бойлик на керак жону жаҳоним қошида? Хулқи хушлигу ҳаёдан бердилар менга сабоқ, То абад таъзим этай роҳи равоним қошида. Не дея изҳор этай шаънига ёниқ ҳисларим, Жонажондай жонажонроқ жонажоним қошида? Дерлар, офтоб меҳридан жон олур рўйи замин, Лекин, офтоб меҳри надир меҳрибоним қошида? Мен волидам жонидаги жон эрурман, бегумон, Садқа бўлсин хонумоним, садқа жоним қошида! ОНА (Фарзандларимнинг марҳума оналари ҳақидаги сўзлари) Она, тарк этдингиз ёруғ оламни, Билдик, айрилиқдек дарду аламни, Фил ҳам кўтаролмас бундайин ғамни, Ҳовлимиз саҳнида,ўчоқ бошида Гўёки онажон, изингиз қолди... Сиз оқилу доно эрдингиз, она, Диёнат измида юрдингиз, она, Ортимдан қолинглар, дердингиз она, Айтганингиз келди, фарёдлар чекиб, Ортингиздан учта қизингиз қолди. Бошимиз силарди қўлингиз мудом, Дуоларда эди тилингиз мудом, Юмуш эди ўнгу сўлингиз мудом. Мунглиғ қизларингиз қулоқларида Жонбахшу пурмаъно сўзингиз қолди. Сизсиз ғариб бўлиб кўринур дунё, Қанийди бу кунлар бўлса бир рўё, Дунёда йўқ экан онадай сиймо Кўзимиз олдида фариштасурат Офтобдайин иссиқ юзингиз қолди. Гарчи оҳимиздан чиқса-да тутун, Ўксиниб кўзёшлар тўксак-да беун, Бизларнинг онажон, жисмимиз бутун, Бизга ҳаёт ила идрок бергансиз, Жисмимизда берган тузингиз қолди. Бизлар учун доим ҳаётсиз, она, Парвоз этар бўлсак қанотсиз, она, Биз учун қўшиғу баётсиз, она, Гўё нигоҳингиз бизларда доим, Кўзимиз олдида кўзингиз қолди... Ҳовлимиз саҳнида изингиз қолди! Тўлан НИЗОМ ШЕЪР АЙТГИМ КЕЛЯПТИ, ОНАЖОН (Туркум) * * * Рост гап, фақат сиғинаман Онамга, Онам берган мўъжизакор оламга, Олам берган бу муқаддас қаламга... Онам ўтиб кетди ёруғ оламдан, Мен ушлаган бу муқаддас қаламдан — Элга сўзлаётир барҳаёт Онам. ОНАМ РУҲИ Онам ўлган. Бўлди неча йил, Ҳаётимнинг шами-ку сўнган. Чидаб келдим, оҳким, сағир дил, Ҳижрон ғами юракда тўлган. Мозорига бораман гоҳи, Тиз чўкаман, тиззамда титроқ. Эшитмас у ўғлининг оҳин, Орамизда сўнгги йўқ қирғоқ. Пойига оқ гуллар қўяман, Кўнглим кўтарилар тоғлардай. О, меҳрига қачон тўяман, Онам эди тўкин боғлардай... Пешонамни силаган у қўл, Тирикманки чиқмас эсимдан. Мен онамсиз босдим қанча йўл, Болаларим келар изимдан. Тонгларимни ёритур у Нур, Мен-ла яшар ўшал улуғ Руҳ. Онажоним, минг бора шукур, Менинг бахтим, Сиз буюк шукуҳ... Онам ўтган. Бўлди неча йил, Ҳаётимнинг шами-ку сўнган. Уни қўмсар етим шоир дил, Ҳижрон дарди кўнгилда тўнган. ОНАМ СУРАТИ Бугун яна термуламан, Онажон, Сен томонга интиламан, Онажон, Айтгил, энди нима қиламан, Онажон. Не ўтганин мен биламан, Онажон, Садо чиқмас, соғинаман, сурат жим. Шоир бўлдим ҳасратингни айтгани, Армонингни мен боламга битгани, Вақтим етмас ухлагани, ётгани, Опам келар йиғлаб-йиғлаб кетгани, Сиқиламан, ўкинаман, сурат жим. Зиёратга бордим кеча қабрингга, Зор йиғладим, киролмадим бағрингга, Раҳминг сира келмасми сағирингга, Биласан-ку тайёр эдим амрингга, Ёлбораман, ўтинаман, сурат жим. Меҳнат билан элда топдим эътибор, Бунёд, Озод — ўғлим ва тўрт қизим бор, Мен яшайман изларингга интизор, Соғинганда Ўзбекистонда менга тор, Юрак босиб, ютинаман, сурат жим. Кўз ёшим — сув, боғ унар чаман-чаман, Оқ сутинг, деб илҳомимни ичаман, Сен — Туркистон, Она-ер, Она Ватан, Ўзингдадир, ўзинг берган жону тан, Бош қўяман, сиғинаман, сурат жим. ТУШИМГА КИРДИ ОНАМ Тушимга кирди онам: Ҳассасига таяниб — Остонада турибди. Сочлари оппоқ, тол-тол, Ва боқади жовдираб — Бир хавотир кўрибди. Кийган либоси ғариб, Индолмайман, забон йўқ Тилим қақшаб, қурибди. Қўлингни оч, дер шу дам, Қўйниғимга яширдим — Билмам, недур берибди. Сўнгра, алқади роса, Яна бир разм солсам — Ҳовлимизда юрибди. Чўчиб турдим, болиш нам Кўзларимда аччиқ ёш — Юрак бежо урибди. Қабрига бордим тонгда, Атиргулга сув қўйдим — Битта шохи қурибди. Кечиринг, деб ёлбориб, Сағанага тикилсам: Мангулик ўй сурибди. Тўлан НИЗОМ ШЕЪР АЙТГИМ КЕЛЯПТИ, ОНАЖОН Қаро тун тарқалур, нур яқин, Жисмимни куйдирар бир чақин, Соғинчдан юрагим зўр оқин, Ларзага келтириб кўк тоқин — Шеър айтгим келяпти, онажон! Суратинг ҳеч кўзимдан кетмас, Дод десам-да овозим етмас, Ер-ку бориб хабарим айтмас, Дардим битмас, шеърларим битмас, Шеър айтгим келяпти, Онажон! Мозорингга ўтқаздим бир гул, Эртаю кеч йиғлаб турар ул, Бош кўтаргил, унга қараб кул, Шохларига қўнсайди булбул, Шеър айтгим келяпти, Онажон! Қолдим баъзан ғам ичра нолон, Шунчалар ҳам тормикан жаҳон, Кўнгил оғрир, жигарим ҳам қон, Садо қилмас ер билан осмон, Шеър айтгим келяпти, Онажон! Отам ўтди кўрмай рўшнолик, Ундан мерос — дўстлик, ошнолик, Отасизлик — аччиқ ташналик, Ота бўлиб йўлга бошладинг, Шеър айтгим келяпти, Онажон! Бола эдим, кетмонни олиб, Далаларга чиқдим йўл солиб, Кечда қайтдим чарчаб ва толиб, Сўнг ром этди, шеър экан ғолиб! Шеър айтгим келяпти, Онажон! Навоий тушимга кирди неча қур, Бобур кўз олдимда тик, мағрур. Машраб деди: юр, мен билан юр, Қўлларимдан тутди Миртемир, Шеър айтгим келяпти, Онажон! Кўп шаҳарлар кездим сарсари, Андижоним эмасди бари, Фарғона ҳам юртлар сарвари, Деган эдинг менга илгари, Шеър айтгим келяпти, Онажон! Келин кўрсам, деб айтган эдинг, Набиралар ғамин ҳам единг, Бош ўғлимни, бу Бунёд дединг, Кичкинасан бу Озод дединг, Шеър айтгим келяпти, Онажон! Сенга ўхшаш одам бормикан, Она каби ҳамдам бормикан, Она номли зўр ғам бормикан, Онасиз ҳам олам бормикан, Шеър айтгим келяпти, Онажон! Сенсан мададкорим, Сен — кучим, Эзгуликка тўлган бор ичим, Ҳеч кимга йўқ ҳасадим, ўчим, Шеърга битмоқ фарзандлик бурчим, Шеър айтгим келяпти, Онажон! ОНАМГА МАРСИЯЛАР 1 Бу кун кўрликмиди ё ғафлатдими, Нечун билмай қолдим, ё офатдими, Ҳақ бизга атаган бир кулфатмиди, Оҳ, сиздан айрилиб қолдик, онажон! Жонимда бир нима узилиб кетди, Юрагим қон бўлиб эзилиб кетди, Кўз ўнгимда олам бузилиб кетди, Оҳ, сиздан айрилиб қолдик, онажон! Жон олгани кепти Азроил, эвоҳ... Бизларни ғамдан ҳеч этмабсиз огоҳ? Дардингиз тоғ экан, демабсиз бир оҳ, Оҳ, сиздан айрилиб қолдик, онажон! Кўз узсам, эгилиб келиб қошимга, Кулдингиз кўзимдан оққан ёшимга... Кўз очсам, топмадим яна қаршимда, Оҳ, сиздан айрилиб қолдик, онажон! Дод деб уйғонарман тунлари бирдан, Жонимда бир зарра қолмай сабрдан, Ёнма-ён жой олгим келар қабрдан, Оҳ, сиздан айрилиб қолдик, онажон! Нечун сўзларингиз дурга битмадим, Нечун бир опичиб ҳажга элтмадим. Нечун сиздан олдин гўрга ётмадим, Оҳ, сиздан айрилиб қолдик, онажон! Тўйми, аза — яхши-ёмон кунимда, Ким туради энди менинг ёнимда? Ким юпанч беради қийналганимда? Оҳ, сиздан айрилиб қолдик, онажон! Ажалнинг дастидан қорайди юзим, Оллоҳ, юрагимга Ўзинг бер тўзим. Жаннатингга қўйгин онамни, Изим, Жойингиз жаннатда бўлсин, онажон! 2 Сиз учиб кетдингиз қайси дунёга, Нечун ерга қолдим ёлҚиз, онажон. Сўзларингиз истаб боқсам самога, Бутун олам жимжит сассиз, онажон. Нега ўз вақтинда англай билмадим, Армонли дунёда қолдим, онажон. Дардингизни пайқаб тинглай билмадим, Соғиниб инжиниб толдим, онажон. Камида тўқсонга кирасиз девдим, Оламда гуркираб юрасиз девдим, Невара тўйларин қурасиз, девдим, Мен кимга ишона қолдим, онажон. Менга қатъий-қатъий сўйлаб ҳакимлар, Кучли дейишганди юрагингизни. Девдимки гапирар ўйлаб ҳакимлар, Бақувват дегандим билагингизни. Сиз бевақт учдингиз қай бир дунёга, Сиз-ла кетган қушлар қайтди, онажон. Сиз нечун қолдингиз қай бир дунёда, Оллоҳ сўнгги гапни айтди, онажон. Оппоқ сочларингиз оппоқ ипаклар, Беҳи юзларингиз, киприкларингиз... Оқ рўмол, сажжода батис кўйлаклар Дафтарларда қолган битикларингиз... Кўнгилларда нақшин нафис табассум, Ингичка ингичка сўзлар ўгитлар... Йиғинларда барин эслашар ҳар зум, Зотингиздан чиққан қизлар, йигитлар. Сиз кетган ёқлардан бизга хабар йўқ, Аммо сиз бизларда яшайсиз ҳамон. Сизнинг охиратдан менинг кўнглим тўқ Жойингиз жаннатда бўлгай, онажон. Машраб БОБОЕВ «ОНАМГА ХАТ»ЛАРДАН Биринчи хат Онагинам, бедор боқиб юлдуз тўла самоларга, Соғинчимни, саломимни сўзламайман саболарга. Тонг нурига беланганча юмганда ҳам тун кўзини, Мен бедорман, бедорликда дарс бергайман дарёларга. Қучоғингда бахтинг бўлиб тўлсам деган гўдагингман, Кўзларинг бир тўйса дейман рангин-рангин жилоларга. Бағри саҳро бир сен эмас, кўча ялло бир мен эмас, Оналарнинг насибаси — бардош бермоқ жафоларга. ғамим чекма, юрагини ўғирлатиб қўймаса деб, Муҳаббат деб топинмасман мен дуч келган рўёларга. Келар ҳали дуоларининг ижобатга ўтажак кун, Нуқта бўлиб боргум албат кўксингдаги нидоларга. Саломини етказгайсан юзларига шамол пардоз, Пахта гардин сурма қилган барча нозик адоларга. Бу нотугал қўшиқ учун авф айлагин Машрабингни, Соғинчиму муҳаббатим сиғмас ахир ҳижоларга. Иккинчи хат Йўлларимда кўзлари тўрт Кўзлари тўрт онажон, Дориломон кунларни кут, Кунларни кут, онажон! Заққумларинг пинҳона ют, Пинҳона ют, онажон! Нодўстларни этма хушнуд, Этма хушнуд, онажон! Ўғлинг бу кун толиби юрт, Толиби юрт, онажон! Қорни ҳам тўқ, усти ҳам бут, Усти ҳам бут, онажон! Юрар гоҳ ҳуд, гоҳо беҳуд, Гоҳо беҳуд онажон! Лов-лов ёнар кўксида ўт, Кўксида ўт, онажон! Орзулари кўкда бургут, Кўкда бургут, онажон. Ушаларми, йўқми ёхуд, Йўқми ёхуд, онажон! Ўзбекистон мисли ёқут, Мисли ёқут, онажон, Нигоҳларга қалайди ўт, Қалайди ўт, онажон! Унга фидо жону вужуд, Жону вужуд, онажон! Йўқса ҳаром сен берган сут, Сен берган сут, онажон! Саф боради. Саф беҳудуд, Саф беҳудуд, онажон! Улуғ сафда қўлимдан тут, Қўлимдан тут, онажон! Дийдоримдан узма умид, Узма умид, онажон! Армонларинг бўлар унут, Бўлар унут, онажон! * * * Йўлларимда кўзлари тўрт, Кўзлари тўрт, онажон, Дориломон кунларни кут, Кунларни кут, онажон! Эътибор ОХУНОВА ОНАМ (Марсия) Ўлди-кетди, эй воҳ, ғамгузорим онам, Қайтиб келмас энди беозорим онам. Қайга урай энди бу ҳайрона бошимни, Бизга тўймай кетди зори-зорим онам. Кўз ёшларимда қолган фоний ҳамроҳим онам, Тунлар уйқусиз кўзим, тонгларда роҳим онам. Ҳоли хароблар йиғлар, меҳрибоним онам, Бағри кабоблар йиғлар, жону жаҳоним онам, Бу ғамларни бошига тушганлар билар бир кун, Сиз йўқ, ҳувиллаб қолди кенг хонадоним онам, ғамларим кимга сўзлай Ғамгузорим онам, Охир дафтарга тўкдим дилдаги зорим онам. Қайлардасиз энди қиблагоҳим онам, Излаб тополмай қолдим саждагоҳим онам, Изларингиз ахтариб қабрингиз бошидаман, Қояларни титратгай оҳу воҳим онам, Тонг келдим, оқшом келдим тингламас зорим онам, Сизсиз харидорим йўқ, кўҳна бозорим онам. Ҳижрон эзар, сўзлашга тоқат-имконим қани, Суратим тирик фақат, тандаги жоним қани. Уйим тўри бўш қолди, алласиз қолди бешик, Маслаҳатгўйим қани, тоза виждоним қани, Кимлар кечирар энди қилган гуноҳим онам, Қоқилганда суянчиқ, пушти паноҳим онам. Ўлим шоҳу гадога тенг экан бу дунёда, Онамни топарманми, жаҳон кезсам пиёда. Онам ўлгани билан ер тўймас-ку, одамлар, Ўлимга ўлми борми бу вафосиз дунёда, Найлайин олис кетди, олис даргоҳим онам, Ўтарга кўприклар йўқ, йўлларда чоҳим онам. Беш қиз бешта шаҳарда дийдорингиз излайдур, Гоҳи пинҳон, гоҳида ошкора бўзлайдур, Ўчоқда ёнса олов, ёзилса гар дастурхон Сизнинг насибангиз бор, насибангиз излайдур Набиралар сўрашса, не дей, устозим онам, Оҳ, чалинмай чанг босди дутору созим онам. Ёлғиз ўғил, келин ҳам қолдилар изтиробда, Кекса отам ғами чекар биздан зиёд хунобда, Набиралар бувисиз, дастурхонлар дуосиз, Олам ҳам мотам ичра назаримда шу тобда. Чунки оламда йўқсиз бахтим-эъзозим онам, Дардим ичимда қолди янгроқ овозим онам. Сизни олиб кетган ул ажални ҳам ел олсин, Сизга тор бўлган бундай оламни ҳам сел олсин. Онасиз ўтган умр, умрмикин ёронлар, Онасиз қолган ғариб, у қандай кўнгил олсин, Сиз йўқсиз жаҳон ҳам йўқ, бахтим-тождорим онам, Сиз йўқсиз, карвон ҳам йўқ, улуғ сардорим онам. Сиз йўқсиз, яна кулгай ям-яшил баҳорлар ҳам, Сиз йўқсиз, яна отгай бу сўлим саҳарлар ҳам. Э воҳ, кўзим ёшидан сув ичиб унар гуллар Кўз ёшим селобига ғарқ бўлиб қабрлар ҳам, Бир умр ошиққайман қутлуғ даргоҳим онам, Шеърларим билан ҳаёт яшар, оллоҳим онам. Бир умрга яшайсиз шеърларимнинг сатрида, Бир умрга яшайсиз гулларимнинг атрида, Оқшомлар ёқсам чироқ, нур ёйилса хонамга Сиз яшайсиз тоза қон, юрагимнинг қатида Сиз илҳомим, ғазалим ёруғ осмоним онам, Ўғил-қизга сўзласам битмас достоним онам. Маъруф ЖАЛИЛ СЕНИ КЎРГИМ КЕЛАР, ОНАЖОН Шодликдан осмонга етганда бошим Бир жойга тўпланса дўсту қариндошим. Ё бошимга тушса бирор мусибат, Ёки биров айтса отамга раҳмат. Учраб қолса йўлда таниш аёллар, Дилдан тилга кўчса маъсум хаёллар. Деса: «Кўринишда мағрур бўлса ҳам, Йўқ эди онангдай муштипар одам». Сени кўргим келар, онажон. Ёр билан боғ кезсам ойдин кечалар, Кўнглимда туғилса янги режалар. Сирли куйлаб оқса жиғалар пастда, Бахтимга юлдузлар боқса ҳавасда — Шаббода силаса гулнинг юзини, Тингламоқ истайман айтган сўзини. «Боламнинг бўйини кўрай деб бир дам», Эҳтимол гул бўлиб чиққансан ердан. Шу сабаб соғинч-ла боғаман гулга. Армон фарёд қилар ўксиган дилда, Сени кўз олдимга келтиролмай, гоҳ! Эслолмай юрагим ўртанар ногоҳ. Қандай бахтиёрдир онаси борлар, Улар етимлардай чекмас озорлар. Ўзинг кетдинг менга бериб умрингни Соғиниб асрайман дилда меҳрингни. Сени кўргим келар доим, онажон. Гулчеҳра ЖЎРАЕВА МОТАМСАРО ОНА ҳайкали қошида Қачон кўтаргайсиз ҳам бошингизни, Маъюс кўзингизда ёш тинар қачон? Қалбингизда қотган ғам тошингизни Қачон итқитасиз, мунис Онажон! Олтмиш йил бурунги ўша қора хат Қаддингиз дол этмиш мангуга наҳот! Наҳот алғов-далғов оловли даҳшат Ҳамон хаёл ичра кезади, ҳайҳот! Биламан, шум уруш — жирканч бу номни Бизлар-да ёш эсак тортдик жафосин, Тун бўйи кутардик навбатда нонни, Қаҳат ҳам йўқчилик уруш балосин... ғалаба садоси келди бу ёққа, Ким қайтди, қайтмади жанг майдонидан, Қай ўғлон бош қўйди ўзга тупроққа, Фарёд эшитилди ҳар хонадонда... Қанча сувлар оқди, ювилди гардлар, Осуда осмон ҳам ҳаёт қучоғи. Наҳот дилингиздан кетмади дардлар, Айрилиқ азоби, фарзандлар доғи. Қаддингизни ростланг, мағрур, Онажон, Ватан омонлиги — саодат ҳаққи! Дуога қўл очиб айтинг, тинч замон Йигитлар бор бўлсин, яшашга ҳақли. Бугун ўтмиш ёди хотирдан ўчмас, Ҳам шодлик, ҳам алам туйғусин туйдим. Кечиринг, волидам, гулларни эмас, Сизнинг пойингизга шу шеърни қўйдим. МАРМАРТОШ «Ўлганимда қабримга қўярмидинг мармартош». Гоҳи она нолирди шўх ўғлидан койиниб. Ҳушёр тортиб фарзанди бирдан чимиради қош: «Қўйинг, ўлманг, онажон, қуриб кетсин мармартош». Инсон ҳаётга меҳмон, тошчалик эмас йўлдош, Она ҳам ёшин яшаб бу оламдан кўз юмди. Мисли қалбдан қуйди сел, аёлдай тўкди кўзёш, Ёш тўкди ўғил, аммо қўёлмади мармартош. Қўёлмади мармартош, қайғуга бермай бардош, Қабр бошида ҳар кун мармартошдай туради. Гуллар билан бўзлашар, сўзлашар у эгиб бош: «Жонимдан қўяй сизга, онажоним, ёдгор тош». Она қабри бошида гул оралаб юрар у, Она қабри бошида мармартошдай турар у. | |
| Просмотров: 2652 | |
