Çaresizlik
Bir kör fener Issız bir denizde koymuş ellerini yüzüne Ayakları zamanı yenmiş kayalıklarda Sen der, ben der Boşluğa bakıp boşluğa gülümser Umursamaz ısrarcı dalgaları Ha köpürmüş ha sakin fark etmez Hani bazen insan ister ya Yürümek hiç durmadan silip düşüncelerini Kaygıdan uzak Maziden uzak, kendinden uzak Nedendir bilinmez hep ufku tarar gözleri Biri bekle mi demiştir Geliyorum mu Yoksa susmuş mudur ensesi dönük Sırrını paylaşmaz ne ışıkla ne karanlıkla Kendine mahkûmdur kendine mahcup Bir çift ayak yürür etrafında Ne çıkmaz sokakları adımlayıp durur Ne bir kıvılcım gölgesi üzerine düşer Ne de bir ateş Titrer yalnızlığınca Yalnızlığınca üşür yüreği Bir yalnız nota uçuşur bazen Deniz kızlarının dudaklarından çıkıp Ben gibiler der, sen gibiler der Çöker hep aynı kayalığın üstüne Ufku deler gözleri yine Dün gibi Yarın gibi İçinin alevli günleri gelir aklına Mehtabın kükrediği yerde İlktin der Sondun der Salar sönük ışıkları feryatlarının Yine gülümser Sırnaşık martılara aldırmaz Güneşi hiç sevmez Rüyaları unutmuştur artık Yalnızların korkmadığı gibi korkmaz ayrılıktan Perisini görmüş gibi yüreği Çarpmaz, çarpamaz Uzanır gökyüzüne doğru her gece gibi Mutluluk elbisesi giydirir ışıklarına Kimse bilmez baharın ilk çiçeği ile çektiği çıpayı Son baharın son damlasıyla derinlere attığını Ve o günden beri Kimse bilmez Kendini beklediğini Sevgisiz yattığını Sevgilisiz yattığını kimse bilmez… Çaresi olanlar çaresizliği ne bilsin... Turgut Uzdu
| |
| Просмотров: 944 | |
