Стихи (1)
Аз куча гузар куни нигохи ту кунам. Андеша ба чашмони сиёхи ту кунам. Ман мол надорам,ки закоти ту кунам. Як чони азизе дорам фидои ту кунам. Аз комати базеби ту шуд,кучахо шахр хушруй Он чое,ки кадамзани ту он чой мешавад хушруй Бо сояи ту меравам оё ба куйи бахти худ, Оё рузи шоди бинам гайр аз рузи сахти худ, Азизон аклро вайрон кунад ишк, Бисузон синаро бирён кунад ишк. Азизон ишкбози кори шер аст, На хар як кудаки нодон кунад ишк. Рафти зи барам эй гули раънои бахорам. Монди ту ба дил догу аламхо ба канорам. Чун муи сиёхат хама рузам намуди шаб. Чун зулфи парешони ту гум гашт карорам. Туро гуфтам, ки ман ёри ту мешам, Дар ин олам харидори ту мешам. Агар дасти паризоде бигирам. Якин донам, ки ман зори ту мешам. Ту рафти олами хасти дигар шуд. Дили девонаям девонатар шуд. Чунон аз дарди хичронат гиристам. Замин дар зери по аз гиря тар шуд. Дар сабзаи рӯ гулоб мепошӣ ту, Дар барги лаб атри ноб мепошӣ ту. Борони баҳори сунбулат аз атр аст, Атре,ки ба мисли об мепошӣ ту. Дилам хохад хамеша мунису гамхори ман боши. Тасаллои дили хунгаштаи афгори ман боши Ба зери хоки пои ту кунам чонро нисор эй гул. Агар боре табиби синаи бемори ман боши. Ин зулфи мусалсалат балои дили ман, Ин холи лабат укдакушои дили ман. Ман дил ба ту додам,барои дили ту, Ту дил ба касе мадех,барои дили ман. Марав аз ман ки бо ту меравад дунёи рангинам, Марав аз ман ки бо ту меравад дунёи ширинам. Дилам аз ишки ту афгор гашта. Чу кохе бар тани девор гашта. Зи сели ашки ман девори богат. Фитода дар замин хамвор гашта. Ёри ман хуб асту аммо расму оинаш бад аст. Бо бадон хуб асту бо некон бад аст инаш бад аст. Менишинад маслихатро бо ракибон мекунад. Маслихат хуб асту аммо маслихатчиаш бад аст. Ман гиёхи навбахорам шамси тобонам кучост? Булбули шурида хастам богу бустонам кучост? Лоласон дар калби ман доги гароне хуфтааст. То бишуяд доги дил он абри найсонам кучост? То чон дорам аз ту чудои накунам, Чуз гайри ту бо кас ошнои накунам Бо ваъдаву пайгоми ту шинам сад сол Сад соли дигар аз ту чудои накунам. Омадам то лахзае чашмам ба чашмонат занад. Лаб ба лаб бигзораму мижгон ба мижгонат занад. Бекарор аз чашми мастат ин дили девонаам. Себи фикрам афтаду дар чохи домонат занад Точикдухтар,чи гуна чашмон дори, Пайваста ба даври у чи мичгон дори. Чашмат охусту абруят тиру камон, Сайде паи сайд ба сомон дори. То рахна ба мулки дилрабои накуни, Касро ба висол худнамои накуни. Чун хуи фаришта дорию шакли пари, Бояд,ки ба мардум ошнои накуни. Ин рози нихониро ту гуфтиву ман гуфтам. Ин дурри маъониро ту суфтиву ман суфтам. Акси хама гамхоро чун доги дилозори Аз дида ба сад хори ту руфтиву ман руфтам. Он қадар хоҳам бароят сӯхтан Чун чароғони шабони иди ту, То биафзоям зи шеъри оташин Шуълае бар оташи ҷовиди ту. Умре, ки вафо кардам бар чабру чафои ту, Дигар, ки чи хохам кард бар кисмати пешони. Дар ишки ту дидам ман гавгои киёматро, Чоне, ки ба лаб омад кай рафт ба осони. Ин коса,ки ман бо лаби ту меорам, Не аз паи шодию тараб меорам. Чашми сияхи ту рузи ман кард сиёх, Рузи сияхи хеш ба шаб меорам. Мерасад рузе маро ёдам куни. Хар кучо биншаста фарёдам куни. Бо ду се байте, ки гуфтам бахри ту, Хар замоне хонию шодам куни. Ошикон аз дидаи дилдор хушнуданду лек Даври хушкомии онхо он кадар бисёр нест. Кимати моро шикасти бо хазор озори хеш. Гарчи моро нисбати ту заррае озор нест. Ман руи туро ба мохи тобон надихам, Лаьли лаби ту ба дурру марчон надихам. Лаьли лаби ту агар ба дастам ояд, Қиммат хараму бахои арзон надихам. Мешавам хушхол гар бинам туро. Чехраи гулбарги тар бинам туро . Пеш аз он чун гунчае медидамат. Хохам аз ин бехтар бинам туро. Дигар ишку вафоятро нахохам ман начуям ман. Гули бебуи богатро нахохам ман, набуям ман, Сухан гуфтам зи бахри ту, аз ишки навчавониям, Бароят шеъри ишкамро, нахохам ман нагуям ман. Туи дармони дардам, эй гули ман, Давои ранги зардам, эй гули ман. Агар ои ба пеши гурам, эй мох, Ба буят зинда гардам, эй гули ман. Бароям мехрубоният кучо шуд? Мухббатхои чоният кучо шуд? Зи чашму руи ман, эй чони ширин, Ду чашми осмоният кучо шуд? Мухаббат ин кадар хорам намуди. Бо як дидори у зорам намуди. Надонисти муносиб ишки уро. Чаро бар калби зорам чо намуди? Дил дар хами зулфи дилбарон аст хануз, Афсонаи ишк дар миён аст хануз. Гуфтем,ки мову дил яке пир шавем, Мо пир шудему дил чавон аст хануз. Эй дил ки давидию давиди бас кун Аз муи сарат сафеди диди бас кун Хар чанд ки давиди аз паи лоларухон Аз лоларухон чизе надиди бас кун Агар дар хоб медидам гами рузи чудоиро Хавас асло намекардам дар олам ишкбозиро Алло ёрчон каду бастат маро кушт Алло ёрчон каду бастат маро кушт Илохо дар шаби хобам дарояд. Ишора кардани чашмат маро кушт! Агар сад сол ҳам ҷӯӣ, маро дигар намеёбӣ, Шабу рӯзон худо гӯӣ, маро дигар намеёбӣ. Ба роҳи ман чу пойандози махмал ҳар саҳаргоҳе Ба сони сабза ҳам рӯӣ, маро дигар намеёбӣ. Дил гадои дигареву ман гадои дигаре, Дил адои дигареву ман адои дигаре. Байни мову дил ҳамеша ҳарбузарби шавқҳост, Дил фидои дигареву ман фидои дигаре. Азизи ман биё беморам имшаб Ситора дар само мешморам имшаб. Ман ки мурдам зи гам парво надори. Туро ман бар худо меспорам имшаб. Туро бар сина чо кардам ба чонам ошно кардам. Маро аз худ бадар карди худо хофиз. Ало ай рахнамои дил маро афканда пой бар гил. Рахи худро дигар карди худо хофиз. Бурди дили ман аз ту чихо металабад, Улфат ба дилу аз ту нишон металабад. Сар то сари мисрахо як харфи бигир, Аз аввали мисрахо хамон металабад. Ошикам гар бо мани, гар бе мани, Ошикам то он ки барнову пок. Ошикам то хасти дар рӯи замин, Ошикам то банда берунам зи хок. Чи мекардам агар дар олами хасти намебуди, Зи танхои хамемурдам ту гар бо ман намебуди, Ман аз буи гулу овози булбул бехабар будам, Ало эё ошики гулхо ту гар бо ман намебуди. Манам як ошики дилбекарорам, Ки мафтуни чамоли як нигорам, Гули хушбуякам якто хамон аст, Ба гулхои дигар коре надорам. Гар бар сарам санг ояд дуст медорам туро... Зиндаги гарт танг орад дуст медорам туро... Зинадаги ранч дорад ранчхои бешумор... Бо хазорон ранч ояд дуст медорам туро... Шабхо зи гамат аз акл бегона шудам, Девона шудам муниси парвона шудам. Гамедоштам аз ишкаш як умра, Баъди он шабхо бовай хам хона шудам. Ишк дорад оташе дар магзи чон , Шеваи ишк аст дар оташ нихон. Хар ки худ инро надорад дар замир, Дар вучудаш нест аз марди нихон. Савганд ба Худо туро фаромуш накунам, Гайр аз тани ту танеро огуш накунам. Гар кибла шави суи ту намоз хонам, Сад токии рангобаранг сарпуш накунам. Азизи ман биё беморам имшаб Ситора дар само мешморам имшаб. Ман ки мурдам зи гам парво надори. Туро ман бар худо меспорам имшаб. Туро бар сина чо кардам ба чонам ошно кардам. Маро аз худ бадар карди худо хофиз. Ало ай рахнамои дил маро афканда пой бар гил. Рахи худро дигар карди худо хофиз. тарки ёри кардиву ман хамчунон ёрам туро. Душмани чониву аз чон дусттар дорам туро. гар ба сад хори чафо озурда сози хотирам. Хотири нозук ба барги гул наёзорам туро. То ту ба додам мерасй, оxам ба кайвон мерасад, То ту ба kадрам мерасй, умрам ба поён мерасад. То ёри роxам мешавй, аз роx берун мешавам, То мушкил осон мекунй, сад марги осон мерасад. То ёд меорй зи ман, бе ёд меафтам зи дард, МУБОРАК ДОРАМ АКДИ НИКОХАТ. МУБОРАК ДИЛБАРИ ЗЕБОИ МОХАТ. МУХАББАТ ГАР ГУНАХ БОШАД АЗИЗАМ. МУБОРАК БОШАД ИН РУЗИ ГУНОХАТ Пазмони туам, вале ту пазмони дигар. Курбони туам, вале ту курбони дигар. Чун ноз кунй, ба чону дил макбулам, Чонони манй, вале ту аз они дигар. Бо ёди ту шаб, руз ба фармони туам, Аммо ту чаро барои фармони дигар? Имшаби ман боз бе огуши ту, Андар огуши садокат мурд, мурд. Ишки ман човид бимонад, то абад, Мехри ту андар хиёнат мурд, мурд. Менависам бар китоби чашми ту. Бо каламхои нигохи гарми хеш. Бех зи чонам дусттар дорам туро, Мефишонам пеши поят калби реш. Дар оғӯшат бисӯзон оташи ман, Ба шарте синаат оташ бидорад. Магар дар синаат хоҳиши ҷонсӯз, Бароям ҳар чӣ хоҳам, он чӣ дорад? Ҳуруфи ишқро дар дафтари ғам, Паси ҳам чида-чида зор гирям. Намояд нақши руйи ёри саркаш, Қаламро баҳри ҳадя месупорам. Ҳалқа месозад миёнатро ба шавқ гар ёри ту, Ёд овар, ҳалқаҳои муйи ту дар гарданам. Гар бубахшй накҳате дар бистари у аз висол, Ёд овар, дар чудоиҳо ба фурқат мурданам. Бусаҳои ёр хушкид дар лабонам, бок нест, Сабз гардад боз рузе бусаҳои дигаре. Зиндагй бо созҳояш, сузҳое дар бағал, Аз балое бигзарам, ояд балои дигаре. Чашм то барҳам задам, умрам зи сй бигзаштааст, Гарчй дидам лаззате як, даҳ азоб омад мудом. Боз ман навмед не, навмед шайтон асту бас, Роҳи хуршедам бипоям, рузҳо то пайки шом. Синаат болини ман буд, ин ки ин дам бе ман аст, Инакам, болини ёри дигарат шуд, бок нест. Боз поён мешавад ин шоми беболиниям, Чуз Худо дар ин чаҳон аз тухми Одам тоқ нест. Ошу нонат чун адо шуд, ошноят меравад. Аз наво чун бозмондӣ, ҳамнавоят меравад. Шоҳиди ранги муҳаббат ҳар нафас аз боғи дил, Гул наёрӣ, дилбари гулгунқабоят меравад. Рафти зи барам эй гули раънои бахорам. Монди ту ба дил догу аламхо ба канорам. Чун муи сиёхат хама рузам намуди шаб. Чун зулфи парешони ту гум гашт карорам. Туро гуфтам, ки ман ёри ту мешам, Дар ин олам харидори ту мешам. Агар дасти паризоде бигирам. Якин донам, ки ман зори ту мешам. Ту рафти олами хасти дигар шуд. Дили девонаям девонатар шуд. Чунон аз дарди хичронат гиристам. Замин дар зери по аз гиря тар шуд. Дар сабзаи рӯ гулоб мепошӣ ту, Дар барги лаб атри ноб мепошӣ ту. Борони баҳори сунбулат аз атр аст, Атре,ки ба мисли об мепошӣ ту. Дилам хохад хамеша мунису гамхори ман боши. Тасаллои дили хунгаштаи афгори ман боши Ба зери хоки пои ту кунам чонро нисор эй гул. Агар боре табиби синаи бемори ман боши. Ин зулфи мусалсалат балои дили ман, Ин холи лабат укдакушои дили ман. Ман дил ба ту додам,барои дили ту, Ту дил ба касе мадех,барои дили ман. Марав аз ман ки бо ту меравад дунёи рангинам, Марав аз ман ки бо ту меравад дунёи ширинам. Дилам аз ишки ту афгор гашта. Чу кохе бар тани девор гашта. Зи сели ашки ман девори богат. Фитода дар замин хамвор гашта. Ёри ман хуб асту аммо расму оинаш бад аст. Бо бадон хуб асту бо некон бад аст инаш бад аст. Менишинад маслихатро бо ракибон мекунад. Маслихат хуб асту аммо маслихатчиаш бад аст. Ман гиёхи навбахорам шамси тобонам кучост? Булбули шурида хастам богу бустонам кучост? Лоласон дар калби ман доги гароне хуфтааст. То бишуяд доги дил он абри найсонам кучост? То чон дорам аз ту чудои накунам, Чуз гайри ту бо кас ошнои накунам Бо ваъдаву пайгоми ту шинам сад сол Сад соли дигар аз ту чудои накунам. Омадам то лахзае чашмам ба чашмонат занад. Лаб ба лаб бигзораму мижгон ба мижгонат занад. Бекарор аз чашми мастат ин дили девонаам. Себи фикрам афтаду дар чохи домонат занад Точикдухтар,чи гуна чашмон дори, Пайваста ба даври у чи мичгон дори. Чашмат охусту абруят тиру камон, Сайде паи сайд ба сомон дори. То рахна ба мулки дилрабои накуни, Касро ба висол худнамои накуни. Чун хуи фаришта дорию шакли пари, Бояд,ки ба мардум ошнои накуни. Ин рози нихониро ту гуфтиву ман гуфтам. Ин дурри маъониро ту суфтиву ман суфтам. Акси хама гамхоро чун доги дилозори Аз дида ба сад хори ту руфтиву ман руфтам. Он қадар хоҳам бароят сӯхтан чун чароғони шабони иди ту, то биафзоям зи шеъри оташин Шуълае бар оташи ҷовиди ту. Умре, ки вафо кардам бар чабру чафои ту, Дигар, ки чи хохам кард бар кисмати пешони. Дар ишки ту дидам ман гавгои киёматро, Чоне, ки ба лаб омад кай рафт ба осони. Ин коса,ки ман бо лаби ту меорам, Не аз паи шодию тараб меорам. Чашми сияхи ту рузи ман кард сиёх, Рузи сияхи хеш ба шаб меорам. Мерасад рузе маро ёдам куни. Хар кучо биншаста фарёдам куни. Бо ду се байте, ки гуфтам бахри ту, Хар замоне хонию шодам куни. Ошикон аз дидаи дилдор хушнуданду лек Даври хушкомии онхо он кадар бисёр нест. Кимати моро шикасти бо хазор озори хеш. Гарчи моро нисбати ту заррае озор нест. Ман руи туро ба мохи тобон надихам, лаьли лаби ту ба дурру марчон надихам. лаьли лаби ту агар ба дастам ояд, киммат хараму бахои арзон надихам. Мешавам хушхол гар бинам туро. Чехраи гулбарги тар бинам туро . Пеш аз он чун гунчае медидамат. Хохам аз ин бехтар бинам туро. Дигар ишку вафоятро нахохам ман начуям ман. Гули бебуи богатро нахохам ман, набуям ман, Сухан гуфтам зи бахри ту, аз ишки навчавониям, Бароят шеъри ишкамро, нахохам ман нагуям ман. туи дармони дардам, эй гули ман, Давои ранги зардам, эй гули ман. агар ои ба пеши гурам, эй мох, Ба буят зинда гардам, эй гули ман. Бароям мехрубоният кучо шуд? Мухббатхои чоният кучо шуд? Зи чашму руи ман, эй чони ширин, Ду чашми осмоният кучо шуд? Мухаббат ин кадар хорам намуди. Бо як дидори у зорам намуди. Надонисти муносиб ишки уро. Чаро бар калби зорам чо намуди? Дил дар хами зулфи дилбарон аст хануз, Афсонаи ишк дар миён аст хануз. Гуфтем,ки мову дил яке пир шавем, Мо пир шудему дил чавон аст хануз. Эй дил ки давидию давиди бас кун Аз муи сарат сафеди диди бас кун Хар чанд ки давиди аз паи лоларухон Аз лоларухон чизе надиди бас кун Агар дар хоб медидам гами рузи чудоиро Хавас асло намекардам дар олам ишкбозиро Алло ёрчон каду бастат маро кушт Алло ёрчон каду бастат маро кушт илохо дар шаби хобам дарояд. ишора кардани чашмат маро кушт! Агар сад сол ҳам ҷӯӣ, маро дигар намеёбӣ, Шабу рӯзон худо гӯӣ, маро дигар намеёбӣ. Ба роҳи ман чу пойандози махмал ҳар саҳаргоҳе Ба сони сабза ҳам рӯӣ, маро дигар намеёбӣ. Дил гадои дигареву ман гадои дигаре, Дил адои дигареву ман адои дигаре. Байни мову дил ҳамеша ҳарбузарби шавқҳост, Дил фидои дигареву ман фидои дигаре. Азизи ман биё беморам имшаб Ситора дар само мешморам имшаб. Ман ки мурдам зи гам парво надори. Туро ман бар худо меспорам имшаб. Агар хохи гами дил бо ту гуям чо намеёбам, Аг ар чое шавад пайдо туро танхо намеёбам. Агар чое шавад пайдову ёбам ман туро танхо, Зи шоди дасту по гум мекунам худро намеёбам. Бусаҳои ёр хушкид дар лабонам, бок нест, Сабз гардад боз рузе бусаҳои дигаре. Зиндагй бо созхояш, сузхое дар бағал, Аз балое бигзарам, ояд балои дигаре. Гар бар сарам санг ояд дуст медорам туро, Зиндаги гарт танг орад дуст медорам туро. Зинадаги ранч дорад ранчхои бешумор. Бо хазорон ранч ояд дуст медорам туро. Шабхо зи гамат аз акл бегона шудам, Девона шудам муниси парвона шудам. Гаме доштам аз ишкаш як умра, Баъди он шабхо бо у хам хона шудам. Ман садкаи он касам,ки ошик бошад, Бар чехраи сурхи лола лоик бошад. Гар дар дили у шулаъи мехре набувад. Дар мулки чахон ёри мунофик бошад. Маро аз ман чудо дар дил мухабат. Худоро бехудо дар дил мухабат. Миени кучахои танги Ворух. Равону норавон дар дил мухаббат. Расид айёми гул боши гули ман. Гули зардолуба монанди гули ман. Миени кучахои танги Ворух. Яке пайдо шави боши гули ман. Юсуф сорвал бутон и, удивленный жемчужиной еще не просверленной, Спросил: "Кто жемчуг этот уберег, и кто от ветра защитил цветок? " Сказала: "Даже и Азиз влюбленный не мог сорвать в моем саду бутона. Хоть царствовал он как прекрасный шах, - влачился в страсти как хромой ишак. Чудо созад маро гар аз ту такдир, Биё зи ман номае ёдовари гир. Чун хар боре кушои сар ба сар хон, Ки бинвисам ман онро аз дилу чон. Варо хар гиз масузон эй дили ман, Агар сузи бисузад манзили ман. Хама розу ниёзи ман дар он чост, Хаёту зиндагониям дар он чост. Ту бурди бо нигохе аклу хушам, Намесозам туро харгиз фароуш. Бо акси ман ту бо диккат назар кун. Ва аз хар харфи шеърам ёди ман кун...... Ин ишки синасуз,ки иньоми зиндагист, Як FулFула дар олами ороми зиндагист. ОFози у хуш аст,ки оFози бахти мост, Анчоми у мабод,ки анчоми зиндагист. Туро аз толеи худ кофтам ман, Зи худ рафтам туро то ёфтам ман Зи байти абруят таклид кардам Суханро хамчу муят бофтам ман. Туро чустам зи хусни навбахорон Туро чустам зи даври рузгорон Надонистам ки бошад ёри зебо Насиби як касу доFи хазорон Зи фикри ту дилам хокистарранг шуд Чудои мисли бахри ногузар шуд Ба едам бусаи лабхот намонад Агар чашмони ман туро набинад Дилам парвардаи Fамхои ишк аст, Нигохам охуи сахрои ишк аст. Вале бо ин хама ишкошнои Намедонам кучо маьвои ишк аст. Чашм бикшо,чашми зеборо бубин Лахзаи дилхои шайдоро бубин. Харчи мебини,намебини дигар Чашми дил бикшову дуньёро бубин. Зиндаги дарьёст,дарьё бигзарад Ошики савдост,савдо бигзарад Чун тамошои чахон як навбат аст Навбати мову тамошо бигзарад. Дар оFушам биё эй дилбари ман Навозиш кун дили Fампарвари ман Вагарна дар суроги ишки шоир Пушаймон мешави баьди сари ман. Макоми хеш то бишнохтам ман Басо сар бохтам дил бохтам ман Бисозам то бинои бахти худро Басо бо зиндагони сохтам ман. Ту дасти заргари ман зар надорам Ту акли сарвари ман сар надорам Ту хусни дилбари ман дилшикаста Ту майрезию ман соFар надорам. Навои ишки мо ночур монад Чароги бахти мо бенур монад Надонистем кадри якдигарро Ду дасти мо бурун аз гур монад. Мохтоб шавад, ки хардумон jура шавем, Монанди ситора дар хаво Kуша шавем. Ту дастаи гул шавию ман навданихол, Шояд,ки ба як либос пушида шавем. Диле гар хаст, умеди дилбаре хаст, Саре гар хаст, умеди сарваре аст. Гузашт имруз парвое надорем, Дили мо пур, ки рузи дигаре хаст.
| |
| Просмотров: 2231 | |
